Το αρχιτεκτονικό γραφείο Oblique με έδρα την Αθήνα από το 2018 και ιδρυτές τη Στέλλα Λιβιεράτου και το Δημήτρη Χατζηωακειμίδη, γνώστες του αντικειμένου με σπουδές και εμπειρία σε Ελλάδα και εξωτερικό, ανέλαβε το σχεδιασμό, την επίβλεψη και την κατασκευή ενός πρότζεκτ κερδίζοντας το βραβείο Interior design στα Grail Awards στην κατηγορία των διαμερισμάτων κάτω των 100 τ.μ.
Πρόκειται για το πρότζεκτ example #1, που αφορά σε ανακαίνιση ενός χώρου 36τ.μ. σε κτίριο του ’70 στη Βουλιαγμένη. Το τόλμησαν και κατάφεραν να το αλλάξουν εντελώς, παρουσιάζοντας ουσιαστικά μια νέα δημιουργία με ριζική αλλαγή της κάτοψης του χώρου. Αφορμή για αυτό το εγχείρημα, αποτέλεσε ο εξαιρετικά περιορισμένος χώρος, που αντιμετωπίστηκε ως «λευκός καμβάς» κατόπιν της αφαίρεσης των χωρισμάτων εντός του χώρου. Ο αρχικός στόχος ήταν, σαφώς, ο χώρος να εξυπηρετεί τις ανάγκες του χρήστη, αλλά παράλληλα η δημιουργία ενός τυπικού διαμερίσματος σε σμίκρυνση να αποφευχθεί.
Βοήθησε πολύ, ότι οι αλλαγές που έγιναν στο χώρο, δημιούργησαν ως βάση ένα παραλληλόγραμμο, που έδωσε τη δυνατότητα στους αρχιτέκτονες, να ενσωματώσουν σε αυτό μια μικρογραφία ενός κλασικού διαμερίσματος με σαλόνι, κουζίνα, μπάνιο και υπνοδωμάτιο. Η μόνη διαφορά θα ήταν ότι τα τετραγωνικά του κάθε χώρου, θα μίκραιναν. Με βάση τα δεδομένα που υπήρχαν στο ακίνητο, η νέα δημιουργία βασίστηκε στις προτεραιότητες της χρήσης των χώρων, δηλαδή τι θεωρείται πιο σημαντικό για το χρήστη στα συγκεκριμένα τετραγωνικά και δόθηκε βαρύτητα στο συναίσθημα που αποπνέει το κάθε δωμάτιο αφήνοντας την αίσθηση ότι είναι μεγαλύτερο από ότι είναι στην πραγματικότητα. Η ιδέα στέφθηκε με επιτυχία "εγκιβωτίζοντας" τις δευτερεύουσες χρήσεις, δηλαδή τις εντοιχισμένες συσκευές, τα έπιπλα που μπήκαν σε αυτό το αρχιτεκτόνημα που αποκαλούν «μπλε κουτί» με τις κύριες χρήσεις, δηλαδή το υπνοδωμάτιο και το μπάνιο και μεγιστοποιώντας τους χώρους "διημέρευσης" , δηλαδή το σαλόνι και την κουζίνα. Αυτό έκανε το διαμέρισμα να φαίνεται ουσιαστικά διπλάσιο.
Όλη αυτή η ιδέα αντιμετωπίστηκε ως υπερμεγέθες έπιπλο-αρχιτεκτόνημα και αγοράστηκε από τον πελάτη. Πηγή έμπνευσης αποτέλεσε για το αρχιτεκτονικό γραφείο την περίοδο της οικονομικής κρίσης η συσχέτιση των τετραγωνικών μέτρων με την ακριβή αγορά του Real Estate. Στην ουσία, αναζήτησαν τρόπους καλύτερου "micro-living", προσφέροντας στην αγορά όχι απλά ένα κοινό compact διαμέρισμα, αλλά μια ιδιαίτερη φιλοσοφία και σχολή αρχιτεκτονικής, ένα έργο πολυτελείας, βάσει αρχιτεκτονικής οπτικής πάντα, καθώς έχει εφαρμογές και σε άλλους χώρους, στο οποίο μπορεί κάποιος να ζήσει την εμπειρία να κατοικήσει σε έναν τέτοιο μικρό χώρο με τις ευνοϊκότερες συνθήκες. Γι’ αυτό και στο έργο δόθηκε η ονομασία «παράδειγμα».
